- κομάντος
- (commandos). Όρος που χρησιμοποιήθηκε αρχικά για τις ομάδες των Μπόερς, οι οποίοι κατά την περίοδο 1899-1902 διεξήγαγαν ανταρτοπόλεμο εναντίον των Άγγλων, και στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από τους Άγγλους στον B’ Παγκόσμιο πόλεμο, για τον χαρακτηρισμό ειδικών τμημάτων εφόδου ή ομάδων σαμποτέρ, προορισμένων να δρουν αιφνιδιαστικά. Οι επιχειρήσεις των κ. είχαν κατά κανόνα αμφίβιο χαρακτήρα, μερικές φορές όμως, από ανάγκες τακτικής, σχετικές με τις συνθήκες του εδάφους και την αμυντική οργάνωση του εχθρού, μερικά τμήματα κ. δρούσαν ως αλεξιπτωτιστές. Οι κ. πραγματοποίησαν πολλούς αιφνιδιασμούς κατά την περίοδο 1941-42 στις νορβηγικές ακτές καθώς και στις ακτές της Μάγχης και της Κρήτης. Μία από τις σπουδαιότερες, ως προς τον αριθμό των ανδρών που έλαβαν μέρος και των όπλων που χρησιμοποιήθηκαν, ήταν η επιχείρηση της Διέπης, τον Αύγουστο του 1942. Οι κ., των οποίων η αποτελεσματικότητα διαρκώς βελτιωνόταν, συνεργάστηκαν επιτυχώς στις μεγάλες αμφίβιες επιχειρήσεις που διεξήγαγαν οι Σύμμαχοι στη Σικελία (Ιούλιος 1943) και στη Νορμανδία (Ιούνιος 1944).
* * *οι ή τάστρατιωτικός σχηματισμός μικρής δύναμης ο οποίος είναι επιφορτισμένος με ειδικές αποστολές και δρα μεμονωμένα.[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλοαμερικ. commandos < αφρικ. kommando < ολλανδ. commando < ισπαν. comando < ισπ. ρ. comandar < γαλλ. commander «διατάζω». Τέτοιοι στρατιωτικοί σχηματισμοί χρησιμοποιήθηκαν προφανώς κατά τον πόλεμο τών Μπόερς στη Ν. Αφρική].
Dictionary of Greek. 2013.